آیا ایده بیش از حدخصوصی نیست؟

گاهی افراط در نکته قبل نویسنده را به جایی می‌برد که در موردی کاملا خصوصی که برای دیگران از ارزش و اهمیت کمتری برخوردار است بنویسد.

چیزی که نوشته می‌شود باید مورد توجه خواننده قرار بگیرد و او را وادار به حرکت کند پس نظر خواننده بر نظر نویسنده مقدم است.

پس باید سوال کرد این سوژه چقدر شخصی است؟ آیا به درد دیگران می‌خورد؟

شما این موضوع را می‌توانید به راحتی در اطراف خود ببینید: پدر و مادرهایی که یا نشان دادن عکس‌هایی کاملا معمولی از فرزندان یا نوه‌هایشان، می‌خواهند که دیگران هم همان قدر مسرور باشند که خودشان هستند، در حالی‌که این افراد عمدتا کسل کننده هستند. یک متخصص عادات حلزون‌های جنگل‌های شمالی فکر می‌کند سوژه‌هایش به درد همه می‌خورد در حالی‌که واقعن ما را از کسالت رنج می‌دهد. نویسنده باید بداند به کدام یک از عادات روزانه بپردازد تا داستانش مورد توجه قرار بگیرد.

خوب حالا که بحث سوژه تمام شد بهتر است شما هم تمرینی بکنید.

مادری که بچه‌اش را سر راه می‌گذارد یک سوژه است چون مادرها معمولا بچه‌هایشان را دوست دارند و آن‌ها را سر راه نمی‌گذارند.

پدری که پسرش را می‌کشد یک سوژه داستانی است چون پدرها بچه‌هایشان را نمی‌کشند.

حالا شما هم چند سوژه داستانی بنویسید و سعی کنید این چند نکته گفته شده را رعایت کنید.